Monoloog van de sokkel

Workshop Charme - 29 juli 2014 - Robert Baarda


Het is weer stil om mij heen. De natuur strijkt de plooien glad die ze met verve liet ontstaan. En ik mocht het aanschouwen. Dwarrelende kinderstemmen boven rode laarsjes die kinderlijk langs mij af roffelden. Een jong meisje, met net ontluikende borsten, die tegen mij aanleunend haar eerste zoen kreeg van een schuchtere jongen met armen die te lang lijken voor zijn lichaam. Knetterend vuur, met daar doorheen ijle klanken van een die dag geschreven lied. Ik mocht het zien en horen. De schaterende lach, die in het bladerdek haar weg vond. De stille ontroering die berustte in de plakkaten mos, en de oerklanken die weerkaatsten tussen de bomen en uiteindelijk vervlogen in de ruimte om mij heen. Ik mocht het zien en horen. Het zinderende leven om mij heen, wat zachtjes bij mij binnensloop, en mijn hart van steen beroerde. Het is weer stil om mij heen.